25 Aralık Pazar
Dün gece tahminimde daha çabuk uykuya dalmışım ve güzel uyudum. Dokuz gibi kalktım ve ona doğru ilaçlarımı aldım. Neredeyse unutacaktım. Bu sefer baş dönmeleri ve baş ağrılarıyla boğuşuyorum. Ev soğuk değil ama üşüyorum. Neden bilmiyorum ama dişlerimi de gıcırdatıyorum. Eğer gece uyurken böyle yapsam korkunç dişçi rüyaları görürdüm. Henüz uykum gelmedi.
İti an, çomağı hazırla. Saat onbir buçuk ve esnemeye başladım.
Öğlenden sonra biraz kestirdim ve çocuklarla dönme dolap kurmaya başladık. Bu sırada ilacın etkisini artık hissetmiyordum.
Saat dört buçuk. Panik yine şiddetli bir şekilde geri geldi. Aynı insanın kendi kendini gıdıklayamaması gibi. Ben bunları kendime söylediğimde bir şey yok ama başkası söyleyince felaket. Paniği anlamaya çalışıyorum ama düşünmeye başladığım anda kafamdaki görüntüler buharlaşıyor. Keşke panik de beraber kaybolsa ama o zaman problem çok kolay olurdu. Ne kadar sabırsızım.
İlacın etkisi ile duyu organlarım yavaşladı ama normalde sadece kadınların fark ettiği değişiklikleri fark edebiliyorum artık. Doktor ilacı verirken bağımlılık yapmaz demişti ama bazı yan etkileri için bağımlı olmayı isteyebilirim.
Akşam evde yalnızdım. Televizyonun karşısında köpük parçaları üretimine devam ettim. Sürekli aynı işi yapmanın uyuşturucu etkisi ile korkusuz, kolay bir akşam oldu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder