Bir delinin hatıra defteri (12)

2 Ocak Pazartesi
Bu yılın ilk iş günü ve bir haftalık tatilimden sonra oldukça rahat kalktım. Boynumu hala rahat oynatamıyorum ama bütün gün bilgisayar karşısında oturmama engel olabilecek bir durum değil.
Şirkette ilk yarım saati insanlarla el sıkışarak ve yeni yıl dilekleri ile geçirdim. Sonra AR-GE şefinin geleneksel şampanyalı davetine katıldık. İki kadehten sonra acayip uykum gelmişti ve başım da dönüyordu. Öğle yemeğinden biraz önce bu etkiler geçti.
Öğleden sonra bir arkadaşla programlama felsefesi üzerine tartıştık. Çok fazla satır yazmak istemediği için programın tasarımında değişiklik yapmak istiyordu. Ben de ona yapmak istediği değişikliğin esnekliği feda edip karşılığında minimum bir tasarruf getireceğini, hayalini kurduğu tasarrufun başka tekniklerle yapılabileceğini gösterdim. Kendisini hayaline o kadar kaptırmıştı ki çözümümü anlayamadı ya da kabul etmek istemedi. Benim problemime ne kadar benziyor!
Bunun dışında iş için hiç bir şey yapmadım. Ne bir istek ne de gücüm var, evdeyken arada kestirip biraz dinlenebiliyordum ama şirkette bunu yapamıyorum.