Haftalardır kütüphaneye geri vermek için aradığımız dinozor kitabının aslında bir CD olduğunu fark ettikten sonra ancak dün akşam bulabildik. Dolayısı ile bu sabah kütüphaneye gidelim dedik. Çocuklar bizden 5 dakika önce çıkıp postaneye yürüdüler. Ümit haftalardır para biriktiriyordu, almayı istediği dergi bu gün bayilere gelecekti. Biz arabayla postaneye geldiğimizde çocuklar dışarıda bizi bekliyordu ama Ümit'in yüzünden derginin bizim postaneye henüz gelmediği anlaşılıyordu. Ümit tabii ki yeni bir plan yapmıştı. Bu güne kadar kendisini asla hayal kırıklığına uğratmayan Neustadt istasyonundaki kitapçıya gitmek istiyordu.
İstasyona geldiğimizde park yeri yoktu, ben Ümit'le arabadan indim ve kitapçıya gittik. Neyse ki dergiyi burada bulabildik. Ümit cüzdanını çıkardı ve dergiyi ödemeye gitti. Satıcı kadın 3.95€ dedi ve Ümit saymaya başladı. 20, 40, 60, 70, 80, 85, 90, 95 ... Neyseki bizden başka bekleyen müşteri yoktu. 135, 140, 142, 144 ... Satıcıya biraz uzun sürecek galiba dedim ama tepki olarak sadece bir Kimi Raikkönen gülümsemesi aldım. 210, 220, 230, 235, 240 ... Bu sırada Katja ve Serkan'da içeri girdiler ve gülmeye başladılar. Ben de fırsatı değerlendirip raflardaki kitaplara kaçtım. Birkaç dakika sonra Ümit 4 dedi ve rahat bir nefes aldık. Paranın üstünü alıp dayak yemeden hemen arabaya gittik.
Kütüphaneden sonra çocuklara doğum günü için etobur bitkiler almaya gittik. Yolda Katja çocukların bu hafta oldukları sınavlardan bahsetti. Konu günler, aylar, mevsimlerdi. İkisi de birer hata yapmışlar. Çok iyi dediğim sırada Ümit ikisinin de aynı soruyu yanlış yaptıklarını söyledi. Hangi soruymuş diye sordum ve doğum tarihlerini yanlış yazdıklarını öğrendim. Yılı yazmayı unutmuşlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder