Doğum günleri olmasına rağmen yine kavga etmek için bir neden bulmuşlar.
Serkan: Anne, Ümit bana Nintendo'yu vermiyor.
Ümit: Bu benim Nintendo'm.
Serkan: Ümit benim Nintendo'mu kaybetti, bu yüzden onun Nintendo'suyla oynamak istiyorum.
Ümit: Ben kaybetmedim. Bunu ispatlayamazsın.
Serkan: İspatı var bende.
Ümit: Hadi göster, görmek istiyorum.
Serkan: Fotoğrafları var bende (Evet, aynen böyle dedi).
Ümit: Göster bakayım.
Serkan: Ver Nintendo'yu, yoksa çıplak fotoğraflarını gösteririm herkese.
Ben: (Neler oluyor lan?)
Serkan: Baba, bak bu fotoğraf çok komik değil mi?
Ben: (Lan, gerçekten de Ümit'in çıplak fotoğrafı ama çok komik.) Bu fotoğrafı yayınlamak yok.
Serkan: Peki bu nasıl?
Ben: Hah, bu daha güzel, bunu yayınlayabilirsin
Ümit: İstersen yayınla fotoğraflarımı, Nintendo'mu vermeyeceğim. Delili göstermedin hala.
Serkan: Delil fotoğrafı sehven silinmiş makinemden.
Ben: Salonu toplayın hemen!
Tabii ki ikisi de şimdi odalarında oyun oynuyorlar (büyük ihtimalle Nintendo) ve salonu toplamak yine bana kaldı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder