Çocuklarla genelde dersleri konusunda pek konuşmuyorum. Onlara bir şeyler öğretmeye çalışmıyorum. Sadece ilginç şeyler göstermeye çalışıyorum, çok ender olarak nedenini merak ediyorlar, o zaman da bildiğim gibi anlatıyorum.
Dün ormanda Ümit'le gezerken matematikte ne durumda olduklarını anlamak için şakayla karışık ondalıklı işlemler sordum. İki kere bir nokta iki nedir? Bir nokta sekiz artı bir nokta dört kaçtır gibi. Ümit'ten daha onları bilmiyoruz cevabını beklerken doğru cevapları verince şaşırdım ama abartıp üstüne de fazla gitmedim.
Bugün Serkan da bizimle ormana gelmek istedi. Tam yol ayrımına geldiğimizde tabii ki fikir ayrılıkları ortaya çıktı. Ümit yukarki yoldan gitmek istedi, Serkan ise tren yolunun yanından gitmek istedi. Siz karar verin deyince Serkan ebe seçme tekerlemelerinden birini kullanmayı önerdi. Ümit ise olmaz dedi çünkü kimin kazanacağı kimden başlandığına bağlıymış ve Serkan da Ümit de bu tekerlemenin analizini ezbere biliyorlarmış. Çok mantıklı bu açıklamayı kabul ettim ve mecburen başka bir yol önerdim. Tren yoluna doğru gidecek ama sonra yukarı çıkıp gölette kurbağa var mı diye bakacaktık. Bu sırada Ümit, dün oynadığımız matematik oyununu oynamayı önerdi. Serkan ise beceremeyeceğini söyleyip istemedi. Çok basit bir taneyle başladım. Ümit cevap verdi. Sonra daha zor bir tane sordum ve Ümit yanlış cevap verirken Serkan bildi bu sefer. Bunun üzerine daha zor bir tane sordum ve Serkan bunu da hemen yaptı. Nasıl yaptıklarını tam olarak bilmiyorum ama sanırım Ümit ondalıklı sayıları tam sayılara tamamlayacak şekilde parçalayıp topluyor. Serkan'a nasıl yaptığını sormadım bile.
Tabii ki Serkan hızlı gelen bu başarısının ardından Ümit'ten daha iyi olduğunu iddia etmeye başladı. İçimden tipik erkek sorularından biri daha deyip Ümit'in de iyi yaptığını söyledim ve yola devam ettik.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder